Sam zespół dworski powstał w latach 1799-1802. Ówcześnie znajdował się jeszcze poza granicami miasta, został włączony w jego obręb w 1933 roku. O samym dworku nie zachowało się wiele przekazów. Wiadomo, że przed wojną należał do niejakiego Neufelda. W 1945 roku uniknął mocnych zniszczeń i został przekazany miastu. Do 1955 roku dwór przez krótki czas dzierżawiła osoba prywatna oraz znajdowało się tam Państwowe Gospodarstwo Rolne. W 1955 roku podzielono majątek, część folwarczna przeszła pod zarząd Spółdzielni Ogrodniczo-Pszczelarskiej, zaś sam dwór stał się komunalnym budynkiem mieszkalnym. Tak pozostało również po przemianach ustrojowych. 

 

Ostatni lokatorzy wyprowadzili się z dworu w 2008 roku i od tego czasu miasto szukało nowego właściciela dla mocno zdewastowanego zabytku. Łączna powierzchnia użytkowa przejętego przez adwentystów dworu wynosi 652,95 m kw., zaś powierzchnia terenu - 10.019 m kw. Od samego początku obiektem byli zainteresowani zielonoświątkowcy ze zboru Centrum Chrześcijańskie Nowe Życie, którzy od wielu lat szukali miejsca dla siebie. Po długich i trudnych negocjacjach z miastem w zeszłym roku zbór otrzymał dwór na 50-letni okres użytkowania. Przez 20 lat będzie wnosić symboliczna opłatę - 0,01 proc. wartości gruntu i budynku, czyli ok. 250 zł rocznie. 

 

Obecnie odbywają się tu spotkania i koncerty m.in. amerykańskiego muzyka Neala Morse'a, był też występ 40-osobowego chóru menonitów i jeszcze kilka innych imprez. Okoliczni mieszkańcy mogą liczyć też na pomoc socjalną - członkowie zboru cyklicznie rozdają żywność i ubrania potrzebującym. Docelowo planuje się tu Izbę Dziedzictwa Kulturowego i Duchowego Mennonitów, świetlicę dla dzieci i punkt wsparcia psychologicznego. Zgodnie z umową z miastem, zbór musi wykonać remont i adaptację budynków do końca 2033 roku. W przeciwnym razie prawo użytkowania wygaśnie.