Stare Miasto w Gdańsku - miejsce, które odeszło

Stare Miasto to wbrew pozorom nie ulica Długa i Długi Targ, które leżą na Głównym Mieście. Teren Starego rozciąga się między Podwalem Staromiejskim do ul. Wałowej i od Podwala Grodzkiego do Zamczyska i Motławy. Nazwa Stare Miasto pojawiła się w Gdańsku już w średniowieczu. Centralnym punktem tej osady stał się kościół św. Katarzyny. Na mocy Wielkiego Przywileju Kazimierza Jagielończyka Stare Miasto podlegało Głównemu. 

W 1917 roku dzielnicę zamieszkiwało 37 586 osób, w większości była to biedota. W roku 1927 mieszkania jednopokojowe stanowiły 37,1% wszystkich mieszkań, a cztery i więcej pomieszczeń było tylko w 9,3% mieszkań.
 
Po wojnie dzielnica była mocno zburzona - odbudowano sześć zabytkowych kościołów, klasztor pokarmelicki, szpital elżbietański, Wielki Młyn oraz kilka innych obiektów, np. Dom Kaznodziejów na ulicy Katarzynki. Resztę zastąpiła współczesna zabududowa. Uznano bowiem istniejące dotychczas kamienice za burżuazyjne i postanowiono ich nie odbudowywać.
 
fot. ze zbiorów Mirosława Baski
oprac. Piotr Celej
 
  •  

 

Chcesz być na bieząco z informacjami ze świata historii? Jesteśmy na facebooku polnocnej.tv. Szukaj nas na Twitterze oraz wyślij nam maila.