Jak wyglądały gdańskie XIX - wieczne domy?

Cennym źródłem do dziejów dawnej obyczajowości i życia codziennego w Gdańsku jest zbiór opowiadań „Obrazki Gdańskie” autorstwa Käthe Schirmacher. Można na jej podstawie dowiedzieć się nieco o wyglądzie gdańskich domów na wielu gdańskich ulicach.

Warto przyjrzeć się tym znajdującej się na Długim Targu oraz Długiej.

Jeden z nich znajdował się na Długim Targu, mieszkał w nim lekarz. Dom był elegancki do jego wnętrza prowadziły drzwi zdobione kołatką z mosiężną gwiazda. Wnętrze było wyłożone drewnianą okładziną oraz boazerią, znajdowały się tam także kręte schody, a nad drzwiami można było zauważyć figurki nawiązujące do antyku.

Do najsłynniejszych gdańskich wnętrz należała Sień Gdańska znajdująca się w Domu Ławy. Jego charakterystyczne cechy przedstawiono w jednym z opowiadań: „Wewnątrz wisi wielki żyrandol i są kręte schody, a wzdłuż ściany, a wzdłuż ściany zbudowano taką emporę, na jakiej ostatnio byliśmy z Karlem w Dworze Artusa, tyle że jest tu ona dłuższa i ciągnie się po obu stronach.

Jeden bliżej nieokreślony dom przy ulicy Długiej posiadał wielką salę przeznaczoną do tańca z jedwabnymi tapetami, znajdowały się tam rzeźbione meble, gdańskie szafy , stoły oraz skrzynie.

Domy w innych częściach miasta zamieszkane przez uboższą ludność były skromniejsze. Tak było chociażby przy Targu Rybnym. Ich wygląd oddawał barwny opis: „Te domy są dlatego takie małe, bo zapewne było niewiele miejsca na ich budowę. Są bardzo wąskie, ale wysokie, prostując się w górę niczym szparagi w ogrodzie. Mają małe okienka i ostro zakończone szczyty. I w tych domach mieszkają handlarze ryb, którzy maja blisko do kotwiczących niemal pod ich oknami łodzi rybackich”.

Pewne opowiadanie ukazało średniozamożny dom przy ulicy Korzennej – mały, lecz miły i słoneczny. Znajdowały się tam rzeźbione krzesła, dekoracyjne biało – niebieskie wazy oraz rzeźbiony kredens.

Z kolei dom przy ulicy Długie Ogrody posiadał kamienne przedproże oraz „nad nim przybudówkę z dwoma oknami i małą poręczą u góry. I wielkie drzwi wejściowe z mosiężnymi guziczkami, duże jasne okna, a nad nimi szczyt (…)”.

Źródło: K. Schirmacher, Obrazki gdańskie, tłum. W. Sawicki, Gdańsk 2017

Oprac. Anna Krüger

 

Chcesz być na bieząco z informacjami ze świata historii? Jesteśmy na facebooku polnocnej.tv. Szukaj nas na Twitterze oraz wyślij nam maila. 

Tagi: