W Skomacku Wielkim archeolodzy w czasie prac u podnóża wczesnośredniowiecznego grodziska odkryli liczne fragmenty naczyń ceramicznych oraz zabytków z brązu i żelaza. Znaleziska wskazują na istnienie osady w tym miejscu już w V-VI w.
Wśród najcenniejszych zabytków są ozdoby, zapinki i sprzączki wykonane z brązu, ale również przybory toaletowe (szczypczyki) i noże. Archeolodzy odkryli także skupisko zachowanych w całości 7 naczyń ceramicznych. Różnią się one wielkością, sposobem wykończenia powierzchni (wygładzone lub chropowate), zdobieniem w postaci plastycznych listew, ornamentem wykonanym palcem lub rytym.
Kierowniczka projektu badawczego dr hab. Anna Bitner-Wróblewska jest zaskoczona ilością odnalezionych przedmiotów oraz starannością ich doboru w miejscu, w którym spoczywały. Stwierdziła ponadto, że przypadki obecności zabytków w obrębie grodziska nie będących częścią pochówku należą do rzadkości. Dotychczas ludność zamieszkującą w tym czasie okolice dzisiejszego Skomacka Wielkiego wiązano z bałtyjskim plemieniem Jaćwingów. Badania wskazują jednak na Galindów, społeczność z terenów na zachód od Wielkich Jezior Mazurskich.