Przedstawiamy historię jedynego domu na Starym Mieście z zachowanym przedprożem.

Budynek Domu Kaznodziejów, czyli plebania kościoła św. Katarzyny, powstał w latach 1599-1602 w formie trzech złączonych kamienic. Autorem był Anton van Oberghen. Ten sam architekt jeszcze raz zastosował motyw trzech złączonych kamienic przy budowie Wielkiej Zbrojowni.

W ten sposób można było ukryć sporą kubaturę budowli. Każda z kamieniczek ma własne przedproże i wygląda jak osobny budynek. Budynek Domu Kaznodziejów został wykonany w charakterystycznym stylu renesansu północnego, z zastosowaniem cegły i piaskowca. Elementem łączącym poszczególne części fasady był napis przebiegający przez trzy „kamienice”. Jest to spisana w języku niemieckim sentencja z biblijnej Księgi Izajasza. W tłumaczeniu brzmi ona: „Ci, którzy ufają Panu, nabierają siły, wzbijają się w górę na skrzydłach jak orły”.

Budynek szczęśliwie unikał zniszczeń podczas wojen i pożarów. Jest jednym z nielicznych obiektów, które przetrwały na Starym Mieście. W roku 1970 odbył się ostatni duży remont zabytku, podczas którego uzupełniono ubytki z czasów II wojny światowej oraz wymieniono stolarkę okienną.

Do zespołu kamienic przy ul. Katarzynki mają się wprowadić władze konserwatorskie. Nastąpi to najwcześniej w 2016 roku.

Piotr Celej