Dokładnie 76 lat temu w dzisiejszym Pałacu Prezydenckim w Warszawie doszło do makabrycznego obrzędu. Będąca w zaawansowanej ciąży, ubrana na czarno norweska volksdeutschka Jane Lillian Steen poślubiła zwłoki zastrzelonego 1 lutego 1944 roku dowódcy SS i Policji, Franza Kutschery.
Bartosz Gondek
Miła aparycja i zawód ogrodnika były tylko pozorami. Austriak Franz Kutschera, który pojawił się w Warszawie we wrześniu 1943 r. utopił okupowaną stolicę Polski we krwi. Masowe egzekucje na ulicach, łapanki, coraz do dłuższe listy zakładników, wysyłanie do Auschwitz mieszkańców całych kamienic. Na Franza Kutscherę, podpisującego się na obwieszczeniach anonimowo jako „Dowódca SS i Policji na Dystrykt Warszawski” polskie podziemie wydało wyrok śmierci. Rozkaz likwidacji generała wydał pułkownik August Emil Fieldorf. Wyrok śmierci wykonał 12 osobowy oddział specjalny „Kedywu” Komendy Głównej AK, „Pegaz”.
Po zamachu zwłoki Kutschery przewiezione zostały do „Deutsches Haus”, czyli przed wojną Prezydium Rady Ministrów a dziś Pałacu Prezydenckiego na Krakowskim Przedmieściu. Dzięki relacji agentki kontrywiadu, ZWZ/AK Teodory Żukowskiej, dokładnie Theodory-Flavii Matugenty Edle von Seracsin-Żukowskiej, ps.„Milena” i „Monachium”, jednej z najwybitniejszych postaci polskiego podziemia i osoby, która przekazała AK rysopis, adres, markę i nr samochodu Kutschery, wiemy co wydarzyło się po zamachu. Jej wspomnienia opublikowane zostały w 1969 roku w tygodniku „Stolica”.
„Stałam wśród innych w półmroku przypatrując się ponuremu widowisku. Cóż mogłam w tej chwili czuć innego jak satysfakcję? Jakież nieludzkie to były czasy! Wesele przepadło, ale ślub się odbył! W roli oblubieńca wniesiono odkrytą trumnę. Ubrana w czerń oblubienica, Norweżka Jane Lillian Steen stojąc przy otwartej trumnie przysięgała miłość i wierność trupowi, który nb. za życia „kiwał ją” całymi latami.” Ślub brzemiennej panny z trupem spowodowany był tym, że Heinrich Himmler obiecał pannie młodej, że zaopiekuje się nią i jej potomkiem. Do tego potrzebne jednak było „sformalizowanie” związku z Kutscherą. Było to zresztą zgodne z dyrektywą Hitlera z 6 listopada 1941 roku, w której pozwalał on na zawarcie ślubu po śmierci żołnierza, jeśli istniał uprzednio poważny zamiar zawarcia tego ślubu. Dziecko otrzymało imię ojca – Franz, oraz drugie – Sepp, na cześć Seppa Dietricha, dowódcy słynnej dywizji SS Leibstandarte Adolf Hitler.
Zamiast szampana, po uroczystości, Niemcy rostrzelali publicznie 200 młodych, polskich zakładników, co – według świadków tamtych wydarzeń, SS-mani Kutschery przyjmowali z prawdziwą radością. Zajmowali w oknach w al. Ujazdowskich miejsca jak w lożach teatru. Jeden z nich przyprowadził ze sobą swoją 15-letnią córkę, aby mogła się razem z nim nacieszyć. Skazanych przywieziono ciężarówkami, z których zrzucano ich jak worki kopiąc i bijąc.
Jane Lillian Kutschera po wojnie wyszła ponownie za mąż i umarła w Norwegii w 1994 roku. Syn Franza i Jane Lillian zrezygnował z imienia ojca. Jako Sepp Kutschera zapisał się jako znany alpinista, który jako pierwszy w historii zdobył górę Koh-e Keshni Khan w Hindukuszu, o wysokości 6745 m. Miało to miejsce w 1963 roku. Zmarł dziesięć lat po matce, w 2004 roku.
Zdjęcie główne: Bayerische Staatsbibliothek/Forum / Forum
zdjęcia pozostałe: wikipedia.com
Chcesz być na bieząco z informacjami ze świata historii? Jesteśmy na facebooku polnocnej.tv. Szukaj nas na Twitterze oraz wyślij nam maila.