Wszyscy identyfikują gdańskie Dolne Miasto z pozostałościami torowisk tramwajowych i nieczynną od kilkunastu lat zajezdnią tramwajową, mało kto jednak wie, że dolne miasto było obszarem intensywnie uczęszczanym przez pociągi. W właśnie tutaj, na granicy Dolnego Miasta i Starego przedmieścia, działal od 1852 roku pierwszy gdański dworzec - Gdańsk Brama Nizina. Aby go zbudować potrzebna była zgoda prusikiego ministerstwa wojny na przerwanie miejskich umocnień.  W XIX wieku stał tam urząd pocztowy wraz telegrafem, składy pocztowe, parowozownia i urządzenia do nawęglania oraz 2-piętrowy budynek z restauracją, w którym odprawiano podróżnych. W 1945 r. budynek dworca został zniszczony. Ostatnie wagony zniknęły z tego terenu dziesięć lat temu. Z myślą o zaopatrzeniu wielu przedsiębiorstw i fabryk zbudowano od niego bocznicę, prowadzącą w głąb Dolnego Miasta.

Nas niezmiennie  i od lat najbardziej uwodzi prezentowana na zdjęciu wąskotorówka. 16 sierpnia 1905 roku otwarto, pomiędzy ul. Elbląską i Opływem Motławy,  przy dzisiejszej ulicy Zawodników, dworzec Gdańsk Wąskotorowy, działający do 1974 roku. Dworzec był częścią Gdańskiej Kolei Dojazdowej, zbudowanej przez spółkę Westpreußische Kleinbahnen Aktien-Gesellschaft (WKAG - Zachodniopruska Spółka Małych Kolei). Oprócz budynku dworca i peronów była tutaj parowozownia. W 1945 roku Niemcy wysadzili w powietrze most zwodzony przy wjeździe na stację, który odbudowano już w latach 40 – tych, jako stały.  Pierwszy pociąg wyruszył na trasę Gdańsk Wąsk. - Odrzygość - Koszwały - Lewy Brzeg Wisły w lipcu 1948 roku. W 1965 roku sprowadzono do Gdańska wagony motorowe. Lewobrzeżna część Gdańskich Kolei Dojazdowych funkcjonowała do 31 grudnia 1973 roku. Potem i kolejkę i stację zlikwidowano.

(Red.) fot Wikipedia