Jak się okazało był to kieszonkowy słowniczek polsko – angielski opracowany przez prof. M. Dziewickiego. Słownik nie ma daty wydania, ale to co najcenniejsze w podarunku od Pani Anny Skrzypińskiej, to zapis na jego pierwszej stronie - podpis właściciela: Zygmunt Kenicer O.R.P. „Błyskawica”. 

 

Do przesyłki dołączony był list, równie maleńki jak książeczka. Pani Anna wyjaśniła w nim, że znalazła słownik przeglądając swój rodzinny księgozbiór, a ponieważ jest pewna, że rzecz nie należała do nikogo z jej rodziny – przesyła ją Muzeum Marynarki Wojennej. 

 

Muzealnicy postanowili sprawdzić, kim był ów Zygmunt Kenicer. W spisie marynarzy i podoficerów pełniących służbę w Marynarce Wojennej podczas II wojny światowej, wykonanym przez podoficera ewidencyjnego w Komendzie uzupełnień Floty, znaleźliśmy pierwszy ślad. Pod numerem 115 zapisano Zygmunta KENICERA. Dodatkowe adnotacje to daty. Ta z dopiskiem „Obyw. Bryt. 30.06.51 podpowiada nam, że pan Kenicer pozostał po wojnie w Wielkiej Brytanii. Tak też było. „The London Gazette” z 14 sierpnia 1951 roku publikuje długą listę obcokrajowców, którzy uzyskali obywatelstwo Brytyjskie. 

 

Nazwisko Kenicer pojawia się tam również. Trzy dni później lista została podana do publicznej wiadomości w Szkocji, gdzie „The Edinburgh Gazette”drukuje „List of Aliens resident in Scotland to whom certificates of naturalization have been granted by the Secretary of State, and whose Oaths of Allegiance have bben registered in the Home Office during the month of July 1951.” Bosman Zygmunt Kenicer (stopień ustalony na podstawie książki „Kadry Morskie tom. V Polska Marynarka Wojenna. Dokumentacja organizacyjna i kadrowa oficerów, podoficerów i marynarzy 1918 – 1947”) osiadł więc w Szkocji, niedaleko Glasgow, w miasteczku Coatbridge. Czy pozostawił potomków? Może się tego dowiemy.

 

 

/fot. H. Nagrodzki/Muzeum Marynarki Wojennej