Zbudowano go w zakładach Steyr Puch w znikomej liczbie 52 egzemplarzy dla armii austriackiej. Mimo to stał się jednym z najbardziej rozpoznawalnych pojazdów pancernych SS. Mowa o czteroosiowym, sześcioosobowym samochodzie pancernym ADGZ, znanym nam ze zdjęć i filmów dokumentujących walki o Pocztę Polską w Gdańsku.
ADGZ użytkowane przez Heimwehr Danzig pochodziły z pierwszej partii 38 pojazdów, wyprodukowanych przez 1938 rokiem. Kolejne powstały dopiero w 1942 roku na użytek oddziałów przeciwpartyzanckich SS. Rozkaz wznowienia produkcji podpisał sam Heinrich Himmler. Uzbrojona w działko 20 mm i trzy karabiny maszynowe, 12 tonowa pancerka rozwijała prędkość 70 km/h. Napęd stanowił sześciocylindrowy, 12 litrowy motor o mocy 150 KM, produkcji uznanych zakładów Austro Daimler. ADGZ miał ciekawie rozwiązany system sterowania i napędu. Spośród czterech osi dwie skrajne miały możliwość kierowania na dwóch skrajnych stanowiskach sterowania. To w komplecie ze specjalnie skonstruowaną skrzynią przekładniową, działającą w każdą stronę, pozwalało dysponować takimi samymi osiągami do jazdy w dwóch kierunkach.
Podobnie jak w przypadku wielu lokomotyw, ADGZ zawsze jechał do przodu. Nazwa „Sudetenland”, pojawiająca się na pancerzu jednego z gdańskich ADGZ nie jest przypadkowa. Przed inwazją na Polskę pojazdy te brały udział także w aneksji Czech. Na pancerzu drugiego wypisana była nazwa „Ostmark”. Być może był jeszcze trzeci, któremu przypisuje się nazwę „Memel”. Bardzo ciekawym, a w zasadzie nieznanym zdjęciem jest poniża fotografia, ukazująca policyjne ADGZ zaparkowane w Warszawie, na ulicy Szucha.
ADGZ pojawia się także w 53 minucie dokumentu filmowego:
https://www.youtube.com/watch?v=wuSrU6vJKfs
bg